۱۳۸۸ بهمن ۱۸, یکشنبه

بیانیه حزب اعتماد ملی به مناسبت ۲۲بهمن / اجرای همه پرسی برای کشف صریح و قانونی نظر ملت در خصوص برخی از اساسیترین مسائل کشور


آزادی زندانیان سیاسی، انتخابات آزاد و نفی خودکامگی و انحصارطلبی مهمترین مطالبات ملت ایران در سی ویکمین سالروز پیروزی انقلاب اسلامی

حزب اعتماد ملی در آستانه ۲۲بهمن سالروز پیروزی انقلاب اسلامی با انتشار بیانیه ای تفصیلی ضمن بزرگداشت این روز بزرگ و دعوت از همه اقشار ملت برای حضور در راهپیمایی ۲۲ بهمن با ارائه تحلیلی از علل نابسامانیهای موجود، اقدام به ارائه پیشنهادهایی برای برونرفت از بحران حاکم بر کشور کرد.به گزارش سحامنیوز، متن کامل این بیانیه به شرح ذیل است:
در آستانه یوم الله ۲۲ بهمن و سالروز پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی که ثمره مبارزات یکصد ساله اخیر ملت ایران با استعمار خارجی و استبداد داخلی است، حزب اعتماد ملی به عنوان یکی از احزاب وفادار و متعهد به آرمانهای متعالی انقلاب اسلامی و مبارزات ملت ایران، بر خود وظیفه میداند که در این ایام خاطره انگیز، ضمن گرامیداشت یاد شهیدان به خون خفته مبارزات ملت بزرگ ایران و رهبر فقید آن؛ حضرت آیت الله العظمی امام خمینی(ره) و دیگر شخصیتها و بزرگان انقلاب اسلامی به عنوان پیشتازان مبارزه با استعمار، استبداد و استحمار، نکاتی چند را به استحضار ملت فهیم و بزرگوار ایران اسلامی برساند.

ملت بزرگوار ایران

همانطوری که مستحضرید انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ ثمره مبارزات تاریخی ملت ایران در یکصد ساله اخیر و جمعبندی این ملت فهیم از مطالبات مردم در نهضت مشروطیت، نهضت ملی نفت، قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲و مبارزات پس از آن و نتیجه همگرایی اقشار مختلف ملت به ویژه پیوند حوزه و دانشگاه و تعامل مثبت احزاب، سازمانها، جمعیتها، گروهها و … در ظل رهبری فراگیر امام خمینی(ره) و حول محور استقلال، آزادی، عدالت، جمهوریت، اسلامیت و … بود که در واپسین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی تحت عنوان شعار «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» متجلی شد.

بدون تردید، دهه فجر، ۲۲ بهمن و در یک کلام، انقلاب اسلامی از آن ملت رشید ایران است و هیچ فرد و جریانی نمیتواند این روزهای بزرگ و انقلاب اسلامی را ملک طلق خویش پندارد و آنها را در انحصار خود درآورد.

از اینرو در سالروز پیروزی انقلاب اسلامی همراه با اقشار مختلف ملت ایران به خیابانها خواهیم آمد و همه شعارهای اصلی انقلاب اسلامی اعم از استقلال، آزادی، جمهوریت، اسلامیت و … را با قرائت امام راحل و دیگر پیشتازان انقلاب اسلامی فریاد خواهیم زد.

بدون تردید، آزادی زندانیان سیاسی، انتخابات آزاد و نفی خودکامگی و انحصارطلبی از مهمترین مطالبات ملت ایران در انقلاب اسلامی بود و در نتیجه ما نیز در سی ویکمین سالروز پیروزی انقلاب اسلامی یکبار دیگر با رهبر فقید انقلاب اسلامی و شهیدان و پیشتازان انقلاب اسلامی تجدید بیعت میکنیم و اعلام میداریم که راه آنان را تا نیل کامل به آرمانهای متعالی انقلاب اسلامی ادامه خواهیم داد.

ضرورت جمعبندی و بررسی دستاوردهای انقلاب اسلامی

اینک بعد از گذشت بیش از سه دهه پر فراز و نشیب از پیروزی انقلاب اسلامی، باید به جمعبندی و بررسی عادلانه و منصفانه از آنچه که میخواستیم و امروزه بدان رسیده ایم بپردازیم تا نقاط ضعف و عواملی را که سد راه نیل به این اهداف ارزشمند بوده است بشناسیم و برای رفع این موانع و جبران مافات و ناکامیها کمر همت ببندیم؛ زیرا هرگونه عمل سیاسی و اجتماعی باید منبعث از شناخت و معرفت باشد که بدون آن قطعا چیزی جز خسارت و ناکامی را متوجه ملک و ملت نخواهد کرد.

برخی از آرمانهایی را که زمینه ساز انقلاب اسلامی و از اساسیترین مطالبات ملت در جریان انقلاب اسلامی بود و در اصول مختلف قانون اساسی آمده است، میتوان به شرح ذیل جمعبندی کرد:

۱/ تأمین استقلال همه جانبه با طرد کامل استعمار و جلوگیری از نفوذ بیگانگان در عرصههای مختلف اداره کشور.

۲/ تأسیس نظام برآمده از آرای ملت و حاکمیت اراده ملی از طریق براندازی نظام سلطنتی.

۳/ اتکای به آرای عمومی در اداره کشور.

۴/ فراهم سازی زمینه مشارکت عمومی در عرصه های مختلف تعیین سرنوشت.

۵/ اداره امور کشور بر اساس شورا و نظارت ملی و امر به معروف و نهی از منکر.

۶/ نفی هر گونه استبداد و خودکامگی و انحصارطلبی.

۷/ نفی هرگونه ستمگری، ستمکشی، سلطه گری و سلطه پذیری.

۸/ بر قراری عدالت همهجانبه در زمینه های مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و … .

۹/ تأمین آزادیهای سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و … در چارچوب قوانین مورد تأیید ملت.

۱۰/ تأمین آزادی بیان، نشریات، مطبوعات، اجتماعات و راهپیماییها و … .

۱۱/ برقراری امنیت عمومی و مقابله با سانسور و تفتیش عقاید و اجتناب حکومت از دخالت و تجسس در حوزه خصوصی مردم.

۱۲/ تنظیم روابط خارجی کشور بر اساس سیاست موازنه منفی و تأمین منافع ملی و معیارهای اسلامی.

۱۳/ آموزش و پرورش و تربیت بدنی رایگان برای همگان در تمام سطوح و تسهیل و تعمیم آموزش عالی تا سرحد خودکفایی کشور.

۱۴/ رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای عموم در زمینه های مادی و معنوی.

۱۵/ برقراری حقوق مساوی برای مردم بدون توجه به قوم، قبیله، رنگ، نژاد و زبان.

۱۶/ تأمین حقوق همه جانبه افراد از زن و مرد و ایجاد امنیت قضایی عادلانه برای همه و تساوی عموم در برابر قانون.

۱۷/ حاکمیت اصل برائت، منع شکنجه و منع هتک حرمت و حیثیت کسی که به حکم قانون دستگیر، بازداشت، زندانی یا تبعید شده، به هر صورت که باشد.

۱۸/ جلوگیری از غارت بیت المال توسط صاحبان قدرت.

۱۹/ پی ریزی برنامه اقتصادی صحیح و عادلانه بر اساس ضوابط علمی و معیارهای اسلامی در راستای تأمین رفاه عمومی و فقرزدایی و ریشه کن کردن ساختن هر نوع فقر و محرومیت.

۲۰/ برقراری مناسبات عادلانه در زمینه اشتغال و مبارزه با هرگونه پارتی بازی و اجبار افراد در انتخاب شغل و انجام کار معین و مقابله با هر نوع بهره کشی و استثمار.

بدون تردید انقلاب اسلامی دستاوردهای بزرگی برای کشور داشته است، اما آیا امروزه ما به مطالبات خویش در انقلاب اسلامی، آنچنان که باید و شاید رسیده ایم؟

اگر ما امروز ناقد وضعیت موجود هستیم، به این دلیل است که معتقدیم شرایط امروز حاکم بر کشور با آرمانهایی که ملت بزرگوار ایران برای نیل به آنها دست به انقلاب شکوهمند اسلامی زد، فرسنگها فاصله دارد.

از اینرو با ترسیم بخشی از معضلات حاکم بر کشور همگان را به همگرایی و تلاش برای برون رفت از این وضعیت فرا میخوانیم.

۱/ استفاده ابزاری از دین

بدون تردید، انقلاب شکوهمند ۱۳۵۷ انقلابی اسلامی و بر اساس ارزشهای مورد قبول دین مقدس اسلام و مورد اتفاق همه ادیان الهی و فطرتهای سلیم انسانی بود و هدف از آن صرفا تغییر عناوین و اشخاص نبود، بلکه هدف برقراری نظامی بود که حاکمان آن دارای صلاحیتهای مورد نظر اسلام و پایبند به موازین و معیارهای اسلامی در تمامی عرصه های مختلف نظر و عمل باشند تا در سایه چنین حاکمیتی، زمینه تحقق عدالت و آزادى و دیگر ارزشهای اسلامی فراهم آید و استبداد و خفقان و اسباب انحطاط ریشهکن و موجبات عزت، کرامت و سربلندی ملت بزرگ ایران در منظر جهانیان فراهم آید، نه اینکه از دین به عنوان ابزاری برای تحکیم پایه های قدرت برخی جریانهای منحط، ترویج خرافات، تحریف حقیقت، تقدیس خشونت و مقابله با مطالبات مشروع مردم استفاده شود و در نتیجه ما امروز شاهد بروز بدبینیهای وسیعی در میان اقشار مختلف مردم به ویژه جوانان، و بالاخص نخبگان و نیروهای تحصیلکرده جامعه باشیم.

اگر دیروز بزرگانی چون امام خمینی(ره)، آیت الله العظمی منتظری، آیت الله طالقانی، آیت الله مطهری، آیت الله بهشتی، دکتر شریعتی، مهندس بازرگان و … منادی دین رحمانی و اسلام ناب محمدی و تشیع علوی بودند و در سایه تعالیم و اخلاق الهی این بزرگواران، دلهای رمیده جوانان، فوج فوج جذب اسلام میشد، متأسفانه امروز، در سی ویکمین سال پیروزی انقلاب اسلامی، بعضا مداحان و روضه خوانهایی پرچمدار اسلام و سردمدار تبلیغ آن از رسانه ملی شده اند که در نظر معتقد به تز ماکیاولیستی«هدف وسیله را توجیه مىکند»، «النصر بالرعب» و به تصریح خودشان، خواهان بریدن نفس مردم و جویدن خرخره آنان و در عمل مروج خشونت و خرافه میباشند.

از اینرو معتقدیم که باید با قاطعیت از استفاده ابزاری از دین مانع شد و مردم و به ویژه نسل جوان را متوجه این معنا کرد که هیچ نسبتی بین این افراد و جریانها با اسلام عزیز وجود ندارد. باید کوشید تا حقیقت دین آنچنان که باید و شاید در جامعه مطرح و اصحاب خرافه و خشونت و سوءاستفادهکنندگان از دین به مردم معرفی شوند. در چنین فضایی است که ابزارانگاران و اصحاب خرافه و خشونت نخواهند توانست از دین برای ویژه خواری و امتیازطلبیهای بی مبنا سوءاستفاده کنند و در نتیجه زمینه خروج فوج فوج جوانان را از دین فراهم آورند.

۲/ تبعیض و نابرابری بین اقوام و مذاهب

ملت ایران، ملتی است واحد و متشکل از اقوام مختلف. فارس، ترک، کرد، لر، ترکمن، بلوچ، عرب و… و صاحبان ادیان و مذاهب مختلف. این ملت بزرگ با همین تنوع قومی، دینی و مذهبی در طول تاریخ بشری خدمات ارزنده و چهرهه ای برجسته ای را در زمینه های مختلف، تقدیم تمدن بشری کرده و افتخارات بزرگی را برای ایران رقم زده است. ما معتقدیم تنها راه حفظ این وحدت و یکپارچگی تاریخی، رعایت اصول عدالتخواهانه قانون اساسی در حق آحاد اقوام، ادیان و مذاهب کشور و رفع تمامی اشکال ظلم و ستم سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و … در این زمینه است که متأسفانه تا کنون آنچنان که باید و شاید به برخی از اصول قانون اساسی در این زمینه عمل نشده است و در نتیجه، امروزه ما شاهد برخی از نابرابریها در این زمینه میباشیم.

۳/ بی اعتنایی به حاکمیت اراده ملی

بر اساس اصل ۵۶ قانون اساسی «حاکمیت مطلق بر جهان و انسان از آن خداست و هم او، انسان را بر سرنوشت اجتماعی خویش حاکم ساخته است. هیچکس نمیتواند این حق الهی را از انسان سلب کند یا در خدمت منافع فرد یا گروهی خاص قرار دهد… .»

و در اصل ۶ قانون اساسی آمده است: «در جمهوری اسلامی ایران، امور کشور باید به اتکای آرای عمومی اداره شود، از راه انتخابات؛ انتخاب رییس جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شوراها و نظایر اینها، یا از راه همه پرسی در مواردی که در اصول دیگر این قانون معین میگردد.»

متأسفانه امروزه با حاکمیت جریانی که اعتقادی به حاکمیت اراده ملی ندارد و برخلاف امام راحل که میفرمود: «میزان رأی ملت است.»، رأی ملت را منشأ هیچ اثری در نفس الامر نمیداند و آن را صرفا امری تزیینی میداند، حاکمیت اراده ملی به محاق رفته و کسانی بر مسند اکثر مراکز قدرت تکیه زدهاند که نمایندگان واقعی مردم نیستند و در نتیجه موجبات ایجاد شکافی عمیق بین حاکمیت و ملت را فراهم آورده اند.

امروزه، رد صلاحیت بی دلیل هزاران نفر از نیروهای ارشمند کشور در انتخاباتهای مختلف ریاست جمهوری، مجلس خبرگان رهبری، مجلس شورای اسلامی و شوراهای اسلامی شهر و روستا عملا انتخابات را به انتصاباتی البته با هزینه های سنگین مادی و معنوی انتخابات، تبدیل کرده است.

مضاف بر اینکه علیرغم اینهمه محدودیتهای اعمال شده، باز هم در مرحله انتخابات با هزینه های سنگین مادی و معنوی از بیت المال و اسلام و به کارگیری نیروهای نظامی و … با تکیه بر تئوری نظارت استصوابی عملا رأی مردم بی اثر کرده اند.

ملت فهیم ایران، امروزه با تمام وجود خود این معنا را دریافته که این جریان با اراده و رأی آنان در انتخاباتهای مختلف چه کرده و در نتیجه در جنبشی که آغاز کرده است به کمتر از انتخابات آزاد رضایت نخواهد داد.

رهبر فقید انقلاب اسلامی حکومتی را به مردم وعده میداد که اساس آن مبتنی بر انتخابات آزاد و آرای واقعی ملت است: «حکومت اسلامی، حکومت ملى است… با آرای ملت مىآید و ملت او را حفظ مىکند و هر روز هم که برخلاف آرای ملت عمل بکند قهراً ساقط است.»(صحیفه نور، ج۴، ص۵۸)

از اینرو از حاکمیت میخواهیم که در برابر این خواسته به حق ملت ایران که در رأس مطالبات آنان قراردارد و در واقع بازگشت به شعارها و آرمانهای اساسی انقلاب اسلامی است، تمکین کند که در اینصورت، بخش مهمی از بحران موجود در کشور فروکش خواهد کرد و مقدمات حل کامل بحران و برقراری آرامش و ثبات فراهم خواهد آمد.

۴/ اعمال خشونت در حل منازعات

امروزه، یکی از مهمترین عوامل بحران ساز کشور، اعمال خشونت در طریق حل منازعات سیاسی است که هیچ نسبتی با تفکر اسلامی و معیارهای اعلامیه جهانی حقوق بشر و موازین دموکراسی و مردمسالاری ندارد. از اینرو حزب اعتماد ملی، به عنوان یک نهاد برآمده از قواعد دموکراسی و معتقد به معیارهای اعلامیه جهانی حقوق بشر و موازین و ارزشهای اسلام رحمانی از همگان بهویژه حاکمیت میخواهد که با خویشتنداری مانع بروز خشونت در روابط بین حکومت و مردم شوند؛ زیرا خشونت مانع برقراری تعامل مثبت بین مردم و حاکمیت و در نتیجه موجب افزایش شکافهای موجود میگردد.

حزب اعتماد ملی، از مردم فهیم ایران نیز میخواهد که بههنگام حضور در عرصه های مختلف از جمله راهپیمایی عظیم و باشکوه ۲۲ بهمن از هرگونه خشونتی اجتناب ورزند و هرگز بهانه ای به دست کسانی ندهند که میخواهند با تحریکات خویش، حضور مسالمت آمیز مردم را به خشونت کشند تا زمینه سرکوب آنان را فرهم آورند.

بدون تردید با تجربه ای که اکنون در دست ماست، به خشونت کشاندن حضور مسالمت آمیز مردم و طرح شعارهای ساختارشکن، توسط نیروهای سازمان یافته وابسته به محافل اقتدارگرا انجام میشود تا با اغتشاشگر و ساختارشکن جلوه دادن مردم زمینه اعمال خشونت علیه آنان را فراهم آورند. از اینرو حرکت اعتراضی ملت ایران نباید در دام این جریانات خشونتطلب بیافتد.

۵/ نقض اصول قانون اساسی

یکی دیگر از مهمترین عوامل بحران ساز کشور، نقض اصول قانون اساسی توسط بخشهای عمده ای از حاکمیت است. قانون اساسی علیرغم کاستیهای آن، میثاق بزرگ نظام با ملت است و باید تمامی اصول آن بدون کم و کاست اجرا شود.

قانون اساسی، اساس اداره کشور و حاکم بر تمامی قوانین دیگر است و هیچ فرد، نهاد و … حق ندارد نه از طریق تفسیر نامتعارف و نه از طریق تصویب قانون عادی موجبات نقض و یا بلااثر کردن آن را فراهم آورد.

به عنوان مثال، در اصل نهم قانون اساسی آمده است: «در جمهوری اسلامی ایران، آزادی و استقلال و وحدت و تمامیت اراضی کشور از یکدیگر تفکیک ناپذیرند و حفظ آنها وظیفه دولت و آحاد ملت است. هیچ فرد یا گروه یا مقامی حق ندارد به نام استفاده از آزادی، به استقلال سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، نظامی و تمامیت ارضی ایران کمترین خدشه ای وارد کند و هیچ مقامی حق ندارد به نام حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور، آزادیهای مشروع را، هر چند با وضع قوانین و مقررات، سلب کند.»

اما با کمال تأسف امروزه ما شاهد نقض بسیاری از اصول قانون اساسی که مشتمل بر دفاع از حقوق ملت است میباشیم.

از اینرو حزب اعتماد ملی خواهان اجرای کامل قانون اساسی است. قانون اساسی برای برون رفت از بحرانهای ممکن، راه حلی اصولی همچون انجام همه پرسی را مطرح کرده است. در اصل ۵۹ قانون اساسی آمده است: «در مسایل بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، ممکن است اعمال قوه مقننه از راه همه پرسی و مراجعه مستقیم به آرای مردم صورت گیرد.»

از اینرو حزب اعتماد ملی معتقد است که پس از ۳۱ سال از پیروزی انقلاب اسلامی، حداقل برای یکبار هم که شده میتوان برای به دست آوردن مطالبات واقعی ملت به همه پرسی مراجعه کرد و مقولاتی چون «نظارت استصوابی» و … را به همه پرسی گذاشت تا ملت نظر خویش را در این زمینه ها ابراز دارد.

۶/ نقض موازین عادلانه قضایی

در سالهای اخیر به ویژه بعد از انتخابات اخیر ریاست جمهوری صدها نفر بیگناه با اتهامات واهی و بدون هیچگونه دلیل موجهی و با روشهایی به دور از ابتداییترین موازین قضایی روز، بازداشت و بعضا ماهها در سلولهای انفرادی محبوس و تحت فشارهای شدید طاقت فرسا مجبور به برخی اعترافات شدند که چنین اعترافاتی در هیچیک از نظامهای حقوقی دنیا از کوچکترین اعتباری برخوردار نیست.

از اینرو حزب اعتماد ملی در آستانه ۲۲بهمن، خواهان آزادی بدون قید و شرط کلیه زندانیان سیاسی است؛ زیرا آزادی زندانیان سیاسی یکی از مهمترین مطالبات ملت در انقلاب اسلامی بود و میتواند به برخی از بدبینیهای موجود پایان دهد و زمینه برخی همگراییها را فراهم آورد.

۷/ نقض آزادیهای مردم

یکی از اساسیترین عوامل بحرانهای اخیر، نقض آزادیهای مردم با بهانه دفاع از دین و ارزشهای اسلامی است، و حال اینکه نقض آزادیهای مردم و تلاش برای برقراری «استبداد دینی» از بدترین منکرات است و در تقابل مستقیم با آرمانهای کلیه ادیان الهی به ویژه اسلام عزیز قرار دارد و میتواند بزرگترین ضربه ها را به دین وارد کند.

مرجع عالیقدر شیعه در عصر مشروطیت «آیت الله علامه شیخ محمدحسین نائینی»(ره) در کتاب شریف «تنبیه الامه و تنزیه المله» که با تقریظ «آخوند خراسانی»(ره) و «آیت الله شیخ عبدالله مازندرانی» دو فقیه نامدار و رهبران بزرگ نهضت مشروطیت و توضیحات مرحوم آیت الله طالقانی به چاپ رسیده است و مانیفست این نهضت محسوب میشود، انواع و اقسام استبداد را مردود اعلام کرده و با تحکیم مبانی مشروطیت، در خاتمه کتاب از عوامل تحکیم استبداد با عنوان« قوای ملعونه استبداد» نام برده و در پایان، بدترین نوع استبداد را استبداد دینی دانسته و از آن با عنوان «شجره خبیثه استبداد دینی» نام برده و در باره حامیان آن گفته است: «ضرر آنان(حامیان استبداد دینی) بر ضعفای شیعه ما بیشتر است از سپاهیان یزید(لعنت خدا بر او باد) بر امام حسین(ع)»!

امام خمینی(ره) بزرگذپرچمدار دین در عصر حاضر، زمانی که بزرگترین انقلاب معاصر را رهبری میکرد با وعده آزادی مردم را به میدان مبارزه با رژیم سابق دعوت میکرد و جوانان عصر انقلاب نیز برای رسیدن به جامعه ای با مختصات ذیل در برابر ارتش تا دندان مسلح شاهنشاهی سینه خود را سپر گلوله ها کردند:

«ما حکومتی را میخواهیم که برای اینکه یکدسته میگویند مرگ بر فلانکس، آنها را نکشند.»(پاریس، در مصاحبه با خبرنگاران، ۱۲ آبان ۱۳۵۷)

«حکومت اسلامی ما اساس کار خود را بر بحث و مبارزه با هر نوع سانسور میگذارد.»(پاریس، در مصاحبه با رویترز، ۴ آبان ۱۳۵۷)

«دولت استبدادی را نمیتوان حکومت اسلامی خواند … رژیم اسلامی با استبداد جمع نمیشود.»(پاریس در مصاحبه با خبرنگار خبرگزاری فرانسه،۱۳ آبان ۵۷، صحیفه نور،ج۴،ص۱۴۷)

«جامعه آینده ما جامعه آزادی خواهد بود. همه نهادهای فشار و اختناق و همچنین استثمار از میان خواهد رفت.»(مصاحبه با اشپیگل، ۷ نوامبر ۱۹۷۷)

«خونهای جوانهای ما برای این جهات ریخته شده، برای اینکه آزادی میخواهیم ما. ما پنجاه سال است که در اختناق به سر بردیم، نه مطبوعات داشتیم، نه رادیوی صحیح داشتیم، نه تلویزیون صحیح داشتیم، نه خطیب توانست حرف بزند، نه اهل منبر میتوانستند حرف بزنند، نه امام جماعت میتوانست آزاد کار خودش را ادامه بدهد، نه هیچیک از اقشار ملت کارشان را میتوانستند ادامه بدهند.»(سخنرانی بهشت زهرا ۱۲ بهمن ۱۳۵۷، مرکز اسناد انقلاب اسلامی)

«در حکومت اسلامی همه افراد دارای آزادی در بیان هرگونه عقیده ای هستند.»(پاریس در مصاحبه با سازمان عفو بینالملل، ۱۹ آبان ۵۷)

بر این اساس حزب اعتماد ملی از حاکمیت میخواهد که با مراجعه به وعده های رهبر فقید انقلاب اسلامی که بر اساس تفکر اسلامی بهعنوان میثاق بین رهبر و ملت لازم الوفا میباشد و در صورت تخطی از آنها به تصریح امام راحل، حاکمیت را از مشروعیت می اندازد، نه تنها زمینه آزادیهای مشروع مردم را فراهم آورد، بلکه کسانی را که سد راه آزادیهای مردم بوده اند به مجازات برساند.

سخنی با ملت بزرگوار ایران؛ احیای فریضه امر به معروف و نهی از منکر

بدون تردید، تنها راه غلبه بر مشکلات موجود و نیل به مطالبات مردم و آرمانهای بلند انقلاب اسلامی، حضور گسترده مردم در صحنه و احیای فریضه امر به معروف و نهی از منکر است.

امر به معروف و نهی از منکر از تعالیم اساسی قرآن کریم، سنت رسول اکرم(ص) و سیره ائمه معصومین(ع) است و در صورت ترک آن همه افراد ملت مسؤول اند.

علی(ع) در بستر احتضار و در آخرین وصیتهای خویش فرمود: «امر به معروف و نهى از منکر را ترک مکنید که اشرار بر شما مسلط مىشوند و سپس هرچه دعا کنید مستجاب نمىگردد.»

در اصل۸، قانون اساسی نیز آمده است: «در جمهوری اسلامی ایران دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر، وظیفهای است همگانی و متقابل بر عهده مردم نسبت به یکدیگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت…»

از اینرو باید فریضه امر به معروف و نهی از منکر به عنوان نظارت ملی بر حکومت و جامعه احیا گردد تا با تبیین نابسامانیها و مقابله با آنها زمینه حل معضلات کشور و برون رفت از بحران موجود فراهم آید.

اگر امروزه ما مبتلای به وضعیتی هستیم که شایسته انقلاب بزرگ اسلامی ما نیست، باید بدین نکته متفطن باشیم که خداوند متعال فرموده است: «… ان الله لایغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم؛ به راستی خدا حال و مال قومی را تغییر نمیدهد، تا آنان خود آن (جان و جانان) را تغییر دهند.»(رعد۱۱/)؛ مدلول مطابقی این کلام خدا پیوند اعمال انسان با حوادث جهان است، هر چند که از مدلول التزامی آن نوعی تنبیه و اعلان خطر به انسانها نیز بر می آید.

از اینرو اگر خواهان تغییر سرنوشت کشور و بازگشت به آرمانهای بلند انقلاب اسلامی هستیم باید با نصب العین قرار دادن آیه ۵۴ سوره مائده از کسانی باشیم که خداوند متعال در وصف آنان فرمود: «در راه خدا جهاد مىکنند و از سرزنش هیچ ملامتگرى نمىترسند.» و فرمود: «… کسانی که پیامهای خدا را به خوبی ابلاغ میکنند و از او میه راسند و از احدی جز خدا نمی هراسند.»

حزب اعتماد ملی از مراجع عظام تقلید، علما، اساتید دانشگاه، دانشجویان، فرهنگیان و اقشار مختلف ملت بزرگوار ایران میخواهد که با حضور آگاهانه خویش در عرصه های مختلف و مقابله با هرگونه تخطی از آرمانهای اولیه انقلاب اسلامی، زمینه اصلاح نابسامانیهای حاکم بر کشور را فراهم آورند و نگذارند انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان بیافتد.

سخنی با حاکمیت

حزب اعتماد ملی از مسؤولان حاکم بر کشور نیز میخواهد که فریاد بلند ملت ایران را بشنوند و دست از هرگونه لجاجت در برابر ملت بردارند.

امروز، اساسیترین مطالبات ملت رشید ایران در سالروز پیروزی انقلاب اسلامی بهشرح ذیل است:

۱/ آزادی بیقید و شرط کلیه زندانیان سیاسی.

۲/ ایجاد فضای باز مطبوعاتی و بهرسمیت شناختن نقد و نقادی و اجرای عدالت در استفاده از رسانه ملی برای کلیه اقشار مردم و جریانات مختلف سیاسی.

۴/ رفع موانع فعالیت احزاب، سازمانها، جمعیتها و گروههای سیاسی.

۳/ برداشتن فضای امنیتی و جو پلیسی و محیط رعب و وحشت.

۴/ لغو نظارت استصوابی و تمکین در برابر انتخابات آزاد و اجتناب از انتخابات مهندسی شده.

۵/ جلوگیری از ورود نظامیان در عرصه سیاست و اقتصاد کشور.

۶/ اجتناب از مشابه سازیهای رذیلانه توسط برخی از رسانه ها و محافل قدرت که میکوشند، صاحبان اصلی انقلاب اسلامی و پیشتازان عرصه دفاع مقدس و یاران برجسته امام راحل را با تروریستهای خائن به ملک و ملت تشبیه کنند و از این طریق زمینه سرکوب آنان را فراهم آورند. این محافل برای نیل به این هدف شوم خود به امام راحل نیز رحم نمیکنند و به تحریف و استفاده گزینشی از بیانات امام راحل میپردازند، به طوری که فریاد بیت امام راحل را نیز درآورده اند.

۶/ رعایت موازین عادلانه قضایی در اتهامات سیاسی و برگزاری دادگاههای علنی با حضور هیأت منصفه و اجرای اصول قانون اساسی در این زمینه.

۷/ اجرای همه پرسی برای کشف صریح و قانونی نظر ملت در خصوص برخی از اساسیترین مسائل کشور.

حزب اعتماد ملی
۱۶/۱۱/۱۳۸۸

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر